κρατητήρα

η (Μ κρατητήρα) [κρατώ]

είδος λίθου, ο αετίτης, για τον οποίο υπάρχει λαϊκή δοξασία ότι συγκρατεί το έμβρυο στη μήτρα και εμποδίζει την αποβολή, όταν τόν κρατεί η έγκυος γυναίκα

μσν.

λειτουργικό σκεύος, πιθ. ο αστερίσκος.